Bij mijn bladerronde door de gazetten, kwam ik vandaag weer een zondvloed aan artikels over de zaak Vangeluwhe tegen. Gisteren heb ik het gehad over Secularisme, vandaag zal ik eens mijn gepeperde mening over het hele zooitje doen...
De Standaard: Vangeluwhe vertrok onder druk uit abdij
Onder druk van andere bisschoppen, waaronder aartsbisschop Léonard alsook met een lichte druk van de patergemeenschap zelf, is Vangeluwhe vertrokken uit de abdij. Het is momenteel niet geweten waar hij zich nu bevindt. Binnen- of buitenland.
"Nochtans loopt naar hem bij het parket van Brugge nog steeds een informatieonderzoek. Maar dat betekent niet dat de voormalige bisschop het land niet mag verlaten, zegt de Brugse procureur Jean-Marie Berkvens." - De Standaard. Dat betekent dus dat onze pedobisschop aan de andere kant van de wereldbol zou kunnen zitten, mogelijk op zoek naar een verstopplaats en daar kunnen we wettelijk gezien niets tegen doen. Wat gebeurt er dan wel?
Het centrum...
De Morgen: De lauwe preek van Leonard
Bonny, Harpigny en Léonard, misschien wel het olijke trio, hebben hun mening voluit gedeeld. Ze vinden het niet kunnen hoe Vangeluwhe omgaat met de zaak en zelf zijn ze voorstander van een laïcering door Vangeluwhe zelf. Léonard wist trouwens te zeggen dat hij verontwaardigd was in de weinge mate waarmee Vangeluwhe besefte wat hij aangericht had.
Buiten de grote woorden die duidelijk erop gericht zijn een pleister aan de gelovige gemeenschap aan te bieden, doen ze maar weinig vind ik. Behalve dan een centrum oprichten. Een centrum voor erkenning, heling en verzoening. Dus ze verkrachten en misbruiken kinderen om ze daarna op te vangen in een warm, Katholiek helingscentrum. Ben ik de enige die daarin niet veel heils zie? Wat proberen ze hiermee te zeggen? 'We zullen zorgen dat de slachtoffers opgevangen worden' terwijl de boodschap toch duidelijk is: 'We zullen de pedo's in ons instituut harder aanpakken.' Voor mij komt dit centrum over als een afleidingsprocedure. Ze laten iedereen één kant uitkijken en terwijl blijven ze zelf hun zaakjes achter de schermen regelen en we weten allemaal op wat dat uitdraait. Wie gaat nu eens eindelijk klare taal spreken en Vangeluwhe op zijn plaats zetten en daarnaast ook eens zorgen dat in de toekomst zulke personen ook zonder pardon bestraft zullen worden?
De Paus!
De Morgen: "De Paus gaat Vangeluwhe berechten."
De Redactie: "Paus straft Vangeluwhe voorlopig niet."
Harpigny meent te weten dat de Paus Vangeluwhe zal berechten. Hij beweert ook dat de Paus inziet dat er werk nodig is aan de structuren van het instituut. Ook beklaagt hij de daden van Danneels en geeft zelfs toe dat ze te laf geweest zijn om schuld te bekennen als instituut.
De Redactie daarentegen laat weten - dankzij de woordvoerder van het Vaticaan, Federico Lombardi - dat er buiten zijn ontslag als Bisschop en zijn verbod op openbare diensten als priester, geen verdere maatregelen te wachten staan. De Paus zou te snel het eerste ontslag hebben aanvaard. Wel zou de Paus het idee van een Centrum en de daarbijhorende transparantie steunen.
Alweer worden we naar één kant gewezen. Harpigny & Co. zijn er dus echt wel op uit om ons hoop te geven terwijl er achter de schermen gewoon niets gebeurd. De zaak Vangeluwhe hoort al lang thuis in de handen van het gerecht. Maar wat voor vuil zou daarmee nog naar buiten komen? Dat is de vrees van 'het Instituut'.
Deheer Torfs Rik
Opiniestuk Rik Torfs
Rik Torfs ontleed de nieuwste ontwikkelingen in 4 elementen:
1. R. Torfs gelooft in het centrum als het getrokken zal worden door onafhankelijke, geloofwaardige personen. Het zal ook alleen slagen als politiek, gerecht, kerk en zorgsector met duidelijke afspraken op een vlotte manier kan samenwerken. Politiek en samenwerken in één zin is een gedurfde uitspraak dezer dagen. Maar onder die voorwaarden zou zo'n centrum misschien wel een goede stap kunnen zijn.
2. Onafhankelijkheid en transparantie. Twee concepten die vanuit het Vaticaan niet zo graag gehoord zullen zijn, maar Bonny sprak over hoe de dossiers in deze zaak op een transparante wijze behandeld moeten worden door onafhankelijken. Zeker als je de doofpotcultuur en vastgeroeste machtsstructuren van de Kerk bekijkt.
3. Wat met Vangeluwhe is het derde punt. Het 'olijke trio' liet weten dat er voorlopig niets verder tegen Vangeluwhe ondernomen wordt. De Paus moet dat beslissen. Ik deel Rik Torfs' mening wanneer hij zegt: 'Maar is een straf van de paus dan wel de juiste weg? Als kerkjurist blijf ik het betreuren dat pausen zo oppermachtig zijn dat ze ook verjaarde misdrijven straffeloos mogen bestraffen. Zoiets druist in tegen de elementaire beginselen van de rechtsstaat. Bovendien mist de paus geloofwaardigheid wanneer hij over seksueel misbruik spreekt. Te vaak schreef hij het toe aan de decadente tijdsgeest en aan individuele ontsporingen.' Alleen geeft hij aan dat Vangeluwhe best zelf zijn laïcering aanvraagt terwijl ik vind dat hij die kans al lang gehad heeft en het gerecht gewoon moet ingrijpen.
4. Rik Torfs geeft aan dat de Kerk en zijn commissie veel te laat zijn met alles. Hij betreurt het hoe alle macht in één hand ligt. De structuren zijn mede de oorzaak van het misbruik.
Een propere analyse van dhr. Torfs, al vind ik hem nog altijd te vriendelijk, maar dat kunnen we hem niet te hard kwalijk nemen, toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten