Belgieuh!

De stand van het land volgens De Morgen (Artikel). De belangrijkste elementen vond ik vooral dat ondanks onze financieel niet zo voordelige status we relatief weinig achteruit zijn gegeaan ondanks het politieke gerommel. 

Onze economie is toch sterker dan we dachten, al vreest men voor een tijdbom. Hoe harder de schulden voor de staat omhoog komen, hoe harder er gespaard wordt. Zoiets doet de consumptiemaatschappij verslappen en we weten allemaal wat dat betekent voor een economie. En ondanks de toch trage achteruitgang, blijft het politiek gerommel een doorn in het oog van de economie.

Ook wil ik even de Griekenland-critici om de oren slaan. Toen Griekenland getroffen werd door de financiële aardbeving regende het berichten uit alle landen over wie zou moeten helpen en of we ze gewoon hun plan moesten laten trekken. Velen vonden dat we door de Belgische crisis maar beter onze centen in het land hielden om te vermijden dat we op hetzelfde lot afstevenden. Enkelen vonden het dan nodig om EU-bondgenoten te helpen met als bijbedoeling te verzekeren dat ook wij zo'n hulp kunnen verwachten. Ikzelf stond er midden tussen. Laat de top 5 betalen. De algemene gezondheid van de EU wordt bepaald door zijn rijkste en zijn armste land. Hoe kleiner die kloof, hoe stabieler.

Het derde belangrijke punt vind ik toch de sterk groeiende kosten die kruipen in het overmaatste staatapparaat, de gezondheidszorg die zijn weg kwijtraakt en de duidelijke vergrijzing van het land. Alledrie problemen eigen aan het slecht verdeelde België. Het eerste is een kwestie van het afbouwen van het aantal regeringen en de hoeveelheid ambtenaren in zo'n regering. De twee anderen zijn eigen aan een sterk sociaal platform. Beide passen perfect in het plaatje van een sterke staatshervorming. En daarmee bedoel ik dus ofwel een sterk confederaal België ofwel een unitair België. Geen halfgare flamingante oplossing en al zeker niet Flamingantistan.

Money...

In tussentijd blijven we verzakken in een slechte financiële status en als de politici het eindelijk voor elkaar krijgen is daar misschien een mouw aan te passen. Al lijkt het niet alsof er gauw een oplossing van die aard zit aan te komen. De Franstalige partijen beginnen het onbeweegbare Vlaanderen beu te worden en zien de werkelijke boedelscheiding aankomen. Ondertussen zijn er maar weer eens heel wat politieke kermissen geweest, maar meer daarover later.

Hoe denken de Belgen eigenlijk over de mogelijke crisisoplossingen? (Eurobarometer) Volgens een onderzoek zijn de Belgen het meest overtuigd van een oplossing vanuit de EU. Grotere maatregelen om de crisissen van de lidstaten in goede banen te leiden. De EU-liefde is denk ik toch wel ergens te wijten aan een soort fierheid. België levert namelijk de hoofdzetel voor de EU alsook zijn eerste president. Maar hoe groot is die EU-liefde bij de 'Vlaemsche mensch'?

Vlaanderen in de EU

Hoe romantisch ook de gedachte is om als een Vlaams volkje in de EU te mogen meespelen, het blijft een zwaar risico. Goed, een staatshervorming zoals ik eerder al zei, zou nog kunnen. De Vlaamse onafhankelijke staat zoals BDW en zijn rechtse clubje dat wilt, niet.

We verliezen met onze Franstalige zuiderkant een groot deel aan investeerders en grote namen. Frans is nog altijd een wereldtaal en zoiets speelt in ons voordeel. Ook de high-tec bedrijven kloppen daar aan. Ons sterke punt blijft de haven maar dan nog is het maar de vraag of we de strenge EU-voorwaarden nog halen. En dan nog moeten we hard opboksen tegen de andere lidstaten die maar al te graag de hoofdzetel en nieuwe president willen leveren. Alsof dat nog niet genoeg is, spelen we met een onafhankelijk Vlaanderen Brussel kwijt en daarmee verliezen we meteen een andere troef. Of het de bedoeling is van radicaal liberaal-rechts in ons land om per se bij de EU te blijven is niet zo duidelijk.

Politieke kermissen

Twee nieuwe onderhandelaars zijn er ondertussen aangesteld maar er wordt hard gespeculeerd over wie er aan tafel mag komen zitten. Geruchten doen de ronde om de liberalen (Open VLD en MR(/FDF)) er terug bij te halen. Voor BDW zou het erg fijn zijn. Liberale bondgenoten (Open VLD) die hem bij elke beslissing aan het gat kwamen likken.

Maar hoe gaan ze dat klaarspelen? Ten eerste krijgen ze met MR ook Maingain erbij. En als er nu één politiek figuur is dat je in dit soort onderhandelingen kan missen als kiespijn is het den Olivier wel. En wie moet er dan nu van de tafel wegstappen? Groen!? SP.a? Zoiets lukt nooit met PS en Ecolo aan de andere kant. Daarbij zal elk Vlaams gewichtje in de schaal nodig zijn.

Hoe zal de EU trouwens reageren op een separatistische houding? Spanje en Ierland zullen eens goed met hun vuisten schudden. 

Gaat het dit keer weer uitdraaien op een pokerspel waarbij Franstalige partijen komen kijken wat ze voor zichzelf loskrijgen in ruil voor de staatshervorming? En waarbij ons Vlaemsche front zijn dikke kont zowat alles tegenhoudt? Zo'n kaartspel werkt alleen maar mee aan de verrotting en zo gaan we langzaam in ons eigen Kosovo struikelen.

Als ik een krant lees, is het De Morgen. Ja, het is een linkse gazet en neen, ze zijn niet altijd even objectief. Maar wat verwacht je dan van een krant die voortkomt uit twee kleinere socialistische krantjes? En waarom is dat zo slecht? Schrijf u in voor 't Pallieterke als je liever een extreem-rechtse gazet leest. Dat gezegd zijnde, deel ik met jullie de mening van Yves Desmet.