Ik herinner me nog hoe mijn pa zei: "We moeten gewoon van die Walen af. Splitsen en dan zijn we er vanaf." Waarop mijn grootvader, die lang in Franstalig België heeft gewerkt, antwoordde: "Ach jong, den tijd van de Franse bazen is al lang over, zaag zo niet."
Dat gesprek is nu al 10 jaar oud en nog steeds blijven partijen, media en separatisten zagen en klagen over de Franstalige Belgen. Ikzelf heb altijd tegen de fameuze taalgrens gewoond. Liet ik een scheet, ze roken het in Waremme of Oreye. Desondanks de vele pogingen in het onderwijs is mijn Frans slecht. Ik ben vaak in het Franstalige gedeelte van België geweest. Mijn ouders gingen er wekelijks winkelen en regelmatig zagen we jongeren uit Waremme of Oreye door ons kleine dorpje fietsen. Maar ik kan met veel gemak zeggen dat we nooit last hebben gehad ermee. Geen zogenaamde 'verfransing' van het dorpje. Ok, als tieners lachten we wel eens met hun. Als er dan zo'n groepje fietsers doorkwam en we hoorden ze Frans praten, begonnen we al fluisterend tegen elkaar: "'t Is ne Waal." en "Ne sale walon" op ons beste pattattenfrans. Onschuldige praat veroorzaakt door een Vlaemsche maatschappij.
België werkt niet
Het is me al vaak gevraagd maar ik zal het eens neerschrijven. Waarom ben ik zo tegen de scheiding van dit kleine land. Uit mijn vorige blogartikels zal je wel merken dat er genoeg redenen zijn om een onafhankelijk Vlaanderen niet wenselijk te vinden. Het voornaamste echter, en ik leg dat nu pas uit omdat ik een artikel heb gevonden om mijn mening bij te staan, is de sociale zekerheid.
Stap voor stap wordt onze sociale zekerheid afgebrokkeld door het separatistische Vlaams-nationalisme. Stap voor stap verliezen we onze zekerheid in een gelijk en eerlijk systeem voor pensioenen, kinderbijslag, werkloosheidsvergoeding enzoverder. Alles wordt blootgelegd voor een rechts, kapitalistisch concurrentiesysteem waar uiteindelijk alleen de 'gewone mens' de dupe van zal zijn. Zeer interessant stukje vind je op De Wereld Morgen: 'Gevaar voor ontrafeling sociale zekerheid."
Dat België niet werkt in zijn huidige vormen, snap ik en iedereen weet dat dit te wijten is aan de halfgare verdeling die nu al in ons land te zien is. De taalgrens, wat een grap. De oplossing echter wordt altijd alleen maar gezocht in de nog verdere splitsing...
Zwitsers België?
Onlangs wist een vriend van me te overtuigen van de economische voordelen van het confederalisme zoals we dat in Zwitserland zien. Ook wist hij te garanderen dat de sociale zekerheid onaangetast zou kunnen blijven. Ik twijfel er nog ergens aan of sociale zekerheid wel echt overeind kan blijven als het uit federale handen genomen wordt maar soit.
BDW en zijn N-VA zijn voor de verkiezingen naar buiten gekomen met de belofte te willen streven naar een confederaal model zonder daarbij het einddoel, onafhankelijk Vlaanderen, uit het oog te verliezen. Hoeveel blijft daarvan nog overeind? Ik heb het al zo vaak gezegd en zal het nog maar eens herhalen: Systematisch wordt elke stap in die richting geblokkeerd onder het mom van 'De Walen begrijpen het niet' of 'Ze werken tegen'. Waarom? Omdat N-VA en de Vlaams-nationalistische beweging in België helemaal niet naar zo'n confederaal model willen maar alles langzaam aan laten verrotten.
De Franstalige kant is nog nooit zo ver uit zijn schulp gekomen met voorstellen om alsnog de staatshervorming een kans te geven maar Bart, de Bourgondische Vlaemsche peetvader, speelt liever de rol van 'Monsieur Non'. (Analyse van Dewereldmorgen.be:N-VA en zijn vette vis.)
Kinderen op straat
Een ander onderwerp dat ik er even bij wil halen is asielbeleid. Als dit te sterk verdeeld zou zijn, krijgen we zo'n slecht beleid en dat terwijl we nu al met een recordaantal asielzoekers zitten. In het rechts-liberale Vlaanderen waarvan N-VA zo droomt, is er geen plaats voor dit soort problemen. VB-mentaliteit krijgt zo weer meer opening en dat leidt tot schrijnende beelden. (De Redactie: Fedasil en plaatstekort)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten