woensdag 1 september 2010

De Onbeweegbare Leeuw (3)

 
 
"N-VA wil niet langer met zeven partijen onderhandelen over een staatshervorming. Volgens de partij moet preformateur Elio Di Rupo maar de moed hebben om meteen met Bart De Wever verder te onderhandelen, samen knopen door te hakken en die te verkopen aan de Franstaligen." - De Morgen

DeWever weet heel goed dat hij niets van Di Rupo aanneemt en hij maakt zelf heel duidelijk dat het gaat om zijn eisen die Di Rupo dan maar moet doorspelen aan de Franstalige partijen. Leefden wij niet in een democratie? Even alle niet-PS en niet-N-VA stemmen negeren.

Hiermee trapt hij tegen de schenen van de andere partijen. Ok, misschien gaat naloper CD&V hierin nog wel mee maar toch. Waar is mr. DeWever zijn Vlaamse eenheid nu? Die moeten zwijgen zodat hij Di Rupo in een sologevecht kan proberen te overtuigen. Als Di Rupo hierin meegaat, zal mevr. Milquet daar zeker niet tevreden mee zijn en de onderhandelingen gaan alleen maar verder dichtslippen. Gaat Di Rupo niet in op zijn voorstel, zal DeWever zijn onbeweegbaarheid alleen maar versterken.

Als zij met hun twee wel een akkoord kunnen vaststellen, wat niet meer zo'n moeite is, dan krijgen ze nog te maken met de 7 partijen en zoals ik zonet al uitlegde, zie ik niet hoe dat akkoord gemakkelijk verkocht geraakt. 

De stekker lijkt weer te worden uitgetrokken. Hoelang nog totdat BDW beseft dat hij het gedaan heeft? En ik vraag me af in hoeverre dit geen strategisch spel is. Nogmaals verkiezingen terwijl de mensen het zo al kotsbeu waren. Frontmannen in de Vlaamse beweging die oproepen tot éénzijdige besluiten. Democratie krijgt nog maar eens een klap in het gezicht.

BDW zit goed, hij kan bij het lukken en mislukken nu al zijn campagne starten. Bij het lukken wordt hij de held die het wel kon en bij het mislukken wordt hij de martelaar die aantoont dat het niet kon. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten