dinsdag 7 september 2010

Den Vlaemsche Mensch

Ik gebruik die term zo graag. 'Vlaemsch' als in het romantische, oud-Vlaamse als term voor de zotten in dit land die menen dat een boedelscheiding heil zal brengen.

De Morgen pakte onlang uit met cijfers:

De helft van Vlaanderen vindt dat er genoeg op tafel ligt om een akkoord te kunnen sluiten. 32% vindt het nog te weinig (en dit omvat natuurlijk de N-VA en VB-achterban) en de rest zal het dus al meer dan genoeg vinden.

Di Rupo krijgt nog steun van:
74% van de Franstalige Belgen en Brusselaars;
57% van de Nederlandstalige Belgen.

De Wever krijgt nog steun van:
8% van de Franstalige Belgen;
13% van de Brusselaars;
63% van de Nederlandstalige Belgen.

Di Rupo's positie is nationaal gezien toch sterker dan die van BDW en toch meent Bartje te mogen spreken voor alle Vlamingen. Daarbij is de steun krijgen van BDW niet bepaald akkoord zijn met BDW's uiteindelijke doel, een boedelscheiding. Het is niet meer dan geloven dat er een compromis kan vallen langs zijn kant. Niet verbazend als:

57% van de Belgen hoopt op snel succes en dus een regeringsvorming;
14% van de Belgen hoopt op een splitsing;
12% van de Belgen hoopt op nieuwe verkiezingen;
10% van de Belgen hoopt op een andere oplossing;
7% van de Belgen hoopt op verrotting.

Blijkbaar zijn er dus echt mensen die deze politieke kermisparade leuk vinden en hopen dat het nog lang genoeg blijft aansmodderen tot de boedelscheiding de enige uitweg lijkt. Daarbovenop die 14% separatisten en je hebt 21% van de Belgen die geen Belg willen zijn. Ik zou toch willen weten hoeveel er daarvan Vlaming zijn.

70% van de Walen en Brusselaars en 21% van de Vlamingen vreest dat BDW bereid is de gesprekken te kelderen. Indien hij dat zou doen, zou hij toegeven aan die 21% Belgen die geen Belg willen zijn. 21% die vreest voor een andere 21%.

56% van de Vlamingen zien Milquet eerder in staat om de onderhandelingen op te blazen tegenover 8% van de Walen. Hier schiet mij even een anekdote in van een vriend die me vertelde hoe politiek geengageerd de Franstalige jongeren zijn terwijl een groot deel van de Vlamingen er meestal schouderoptrekkend 'meh' op antwoorden. En daar de Vlaamse media Milquet blijft afschilderen als Madame Non ondanks haar toch wel vlotte medewerking, zijn die cijfers niet verbazend.

Meer dan 70% van de Brusselaars en Walen vinden dat Vlaanderen niet genoeg water bij de wijn doet. Tegenover de 32% bij ons en toch faalt de preformatie onder Di Rupo, zou de Zwarte Piet dan toch bij BDW moeten liggen?

Star Wars

Uit gemakzucht quote ik een artikel uit De Morgen:
"De marge voor de onderhandelingen is niet echt groot meer", zegt PicquƩ na afloop van het partijbureau. "Men moet begrijpen dat nog meer toegevingen van de Franstaligen stilaan een vernedering zouden betekenen", zegt hij.
Rudy Demotte is erg boos over de berichten dat de N-VA in een Brussels restaurant nog tijdens de preformatie een gesprek met de MR zou hebben gehad. Vandaag wil de N-VA dat overigens bevestigen noch ontkennen. "Er zijn contacten, maar geen onderhandelingen", zegt de N-VA.

Demotte zegt dat dat getuigt van "politieke hypocrisie". Hij hekelt de "geheime gesprekken in een restaurant voor de bourgeoisie, waar de MR na het etentje de rekening betaalt."

Het komt uit een artikel waarin men uitlegt dat Di Rupo en de PS oproepen tot koelbloedigheid en rust om zo het nieuwe duo onderhandelaars de kans te geven er toch nog iets van te maken. Ook BDW roept tot diezelfde houding op. Alle andere partijen lijken weer optimist en hoopvol voor mogelijke akkoorden. Klinkt me in de oren als Star Wars.

BDW als The Phantom Menace die zijn Clones achter zich krijgt met de verkiezingen. De onderhandelingen daarna vastzit alsof hij een wraaknemende Sith is. Nu krijgen we dan 'the New Hope'. Zal 'the Empire' ook werkelijk terugslaan? En wie zal uiteindelijk de Jedi zijn?
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten