Onkruidtrekkende steuntrekkers

Artikel De Morgen: http://www.demorgen.be/dm/.../Antwerpen-wil-steuntrekkers-onkruid-laten-wieden.dhtml

Dit artikel doet me denken aan een Facebook-groep waar ik een tijdje op ging discussiëren: "Doppers moeten maar bijzitten." De stelling was dat 'doppers' de werkende mens moesten helpen door te gaan bijzitten of tellen. Enkele beweringen: "Die hebben toch de hele dag niets te doen." en "Zo doen ze ook eens iets voor hun centen." Het ontaardde al snel in een nogal kortzichtige woordenoorlog waarin de 'dopper' werd beschreven als een parasiet in de maatschappij. Andere topics zoals het beperken van de werkloosheidsuitkering in de tijd of de totale afschaffing van die vergoeding kwamen naar boven. Onder het mom van "dan zullen ze wel werken" en "als ze willen werken, is er altijd werk" werd het soms een nogal hevige strijd tegen de enkele doppers die zich kwamen verdedigen. Na wat heen en weer geduw werd de discussie herleid van de 'dopper' naar de spreekwoordelijke 'beroepsdopper', de zogenaamde langdurig werkloze die elke controle-instantie om de tuin weet te leiden zodat hij meerdere jaren kan 'profiteren'.

Op zich gaat deze discussie niet over het wel of niet van steuntrekkers. OCMW of werkloosheidsuitkering. Het gaat wel over de mogelijke nuttige invulling van hun tijd. Solliciteren etcetera neemt niet de tijd in van een job en, zo wordt er al langer gesuggereerd, is het misschien dus handig om steuntrekkers in te zetten bij projecten. A'pen haalt hier het onkruidtrekken aan (zie artikel). Op de FB-groep ging het over bijzitten en/of tellen.

Ik zie niet in waarom steuntrekkers niet zouden kunnen worden ingezet al ben ik zeker gekant tegen de verplichting van het soort werk. Er is nood aan een platform waarbij steuntrekkers zich kunnen inzetten voor iets. Ik denk aan de tekorten in rusthuizen, laat een steuntrekker enkele uurtje per week de oudjes gezelschap gaan houden. Het park ligt er wat verwilderd bij en de groendienst is bezig met iets anders? Laat de groene vingers onder de steuntrekkers het doen. Creëer een platform aan mogelijke projecten. Dat hoeft niet voltijds te zijn en aangezien ze een uitkering hebben, hoeft er ook niets extra betaald te worden. Met zo'n platform kan in samenspraak met een begeleider (mogelijk vanuit de OCMW en/of VDAB) een project gekozen worden. De steuntrekker wordt dan nuttig in de maatschappij ingezet en wordt meteen ook actief geactiveerd om een volwaardige job te gaan zoeken. Ze ontmoeten ook andere mensen in het werkende leven en met contacten geraak je weer al een stapje vooruit. Je creëert met zo'n platform meteen ook 'echte' jobs.

Ik spreek niet over 40-uren werkweken waarbij steuntrekkers  gedumpt worden in fabrieken en ik ben eigenlijk ook gekant tegen het voorstel van A'pen omdat het over een verplichting gaat. Een verplichting van het soort van werk. Zelfs betaald zijn er mensen die dit soort werk aan zich laten passeren. Steuntrekkers activeren door ze nuttig in te zetten, akkoord, maar het mag niet uitdraaien op het dumpen van mensen in ampetante 'jobkes' die niemand wil doen. Zo'n jobs kunnen worden voorgesteld maar nooit opgedrongen.

Concreet zie ik het zo: Je verliest je job en vraagt een uitkering aan. Je krijgt drie maanden de tijd om zelf iets te zoeken, zoniet kom je in de 'projectpool' terecht. VDAB of OCMW bespreekt met jou de mogelijke projecten waar je uit kan kiezen en stippelt ook uit hoeveel uren per week je moet doen en hoelang dat project duurt. Ook kan er gekeken worden of er eventueel geen leerproject aan gekoppeld kan worden (studeren-op-de-werkvloer). Zo kan een project rustig aan beginnen en kan de steuntrekker zich in het systeem inwerken. 3 maanden na aanvang van het project, kan de RVA nog altijd een tussentijdse controle doen. Het is met dit project niet de bedoeling dat er niet actief naar volwaardig werk gezocht wordt. Al vermeld ik er wel bij dat bij deze eerste controle geen sancties moeten volgen. Zo is het eerste halfjaar al ingevuld.

In het tweede halfjaar kan het gekozen project herzien worden zodat het wat intenser wordt. Meer uren, iets stevigere opdrachten misschien. Na het volle eerste jaar kan er dan opnieuw een controle door de RVA volgen. Hierin kunnen ze dan iets strenger optreden. Als het duidelijk is dat er geen moeite gedaan wordt, kan de persoon verplicht worden om een bepaald aantal sollicitaties per maand te doen. (Zoals dat ook nu al het geval is.)

Naast deze gebruikelijke controle dient ook de OCMW- en/of VDAB-begeleider in samenspraak met de steuntrekker samen te zitten en de toekomst van de steuntrekker te bekijken. Als er na deze twee controles duidelijk een positieve impuls van de steuntrekker gezien wordt en zijn werkloosheid dus werkelijk te danken is aan het gebrek aan jobs, dan kan hij alsnog verder gaan met zijn project zonder dat hij zijn uitkering moet verliezen.

Op die manier vermijden we dat mensen in armoede gestort worden door het afhouden van uitkeringen na een bepaalde tijd. De steuntrekker is actief gebleven en heeft zo weer ervaringen en contacten bij die nuttig zijn in zijn zoektocht naar werk.

Om nog even te brainstormen over het soort projecten:
* Groendienst: Parkonderhoud, bladeren harken, grasmaaien, ... Kleine taken die door de officiële groendienst minder snel gedaan worden doordat ze bezig zijn met grotere opdrachten.
* Afvalruimen: Genoeg zwerfvuil dat tussentijd wel opgeruimd mag worden. In bepaalde gebieden is het geen luxe om dagelijks de openbare vuilbakken leeg te halen.
* Senioren-begeleider in rusthuizen: Gezelschap houden, wandeling maken, ... Eigenlijk de meer sociale taken die het verblijf van de senioren fijner maakt.

* Sport en Spel voor de jeugd: Naast de aangeboden vrijwilligers kunnen steuntrekkers ook ingezet worden om met de jeugd bezig te zijn tijdens zulke evenementen. Dit kan op regelmatige basis: Woensdag- en zaterdagnamiddagen.
* Senioren-activiteiten: Fiesttochten, wandelingen, uitstapjes, ...
* ...