"N-VA staat redelijk geïsoleerd met hun verlangen de liberalen aan boord te trekken." Zo las ik vandaag in De Morgen. Het verbaast me niet dat mensen die geen compromissen kunnen sluiten hun gelijkgezinden aan de zij willen. Samen stekkers uittrekken als ze hun zin niet krijgen, wat een broederschap toch.
Rechtlijnig...
De koning ontving de 7 partijen die in de onderhandelingen betrokken waren, althans min of meer want BDW had liever alleen tikkertje gespeeld met Di Rupo en terugtikken mocht niet! Ondertussen heeft onze bourgondische Godfather of the Flemish Folks de stekker uitgetrokken, de stop op de afloop gezet, de sash doorgetrokken en wat nog meer aan beeldspraak om te zeggen dat BDW het signaal gaf dat het gedaan is met onderhandelen voor hem. Zijn volgelingen en kerkgangers houden vol dat Franstalige eisen ridicuul waren en niet voldeden aan hun wensen. Bart was rechtlijnig en beet zich ideologisch als een bulldog vast.
Het eerste waar ik aan dacht was 'wat als Di Rupo deze moord had gepleegd?'. Yves Desmet was me in De Morgen al voor:
"Stel dat het omgekeerd geweest zou zijn. Dat afgelopen zondag de drie Franstalige onderhandelaars met een ultimatum waren afgekomen. Genre: "Wij willen dat Bart De Wever tegen maandag bereid is de 500 miljoen voor Brussel toe te zeggen, zoniet trekken we er de stekker uit." Kan u zich de reactie voorstellen van Vlaanderen in het algemeen en De Wever in het bijzonder? Het kot zou te klein geweest zijn om alle verontwaardiging te huisvesten.
Nochtans loopt de vergelijking niet eens zo mank. De Wever wil namelijk wel praten over die 500 miljoen, tenminste zodra hij zicht heeft op een nieuwe financieringswet. De Franstaligen willen ook wel praten over een regionalisering van de personenbelasting, tenmiste zodra ze overtuigd kunnen worden dat zulks geen structurele verarming voor Wallonië oplevert en voldoende geld in de federale kas laat om de - ook Vlaamse - pensioenen mee uit te betalen. Maar binnen de 24 uur een toegeving op de eigen eis vragen en geen enkele ruimte laten voor de tegenpartij is niet langer een onderhandeling, maar een provocatie." - Yves De Smet (Volledig artikel)
Het olijke duo
Pieters en Flahaut slaagden niet in hun opzet en de koning ontving de partijhoofden. Althans de betrokken partijen. Tegen De Wever's wil om blauw ook te betrekken. Ondertussen is er, al mogen we het zo nog niet noemen, sprake van een noodregering onder diezelfde persoon die de pispaal werd van de vorige mislukkingen. Leterme.
Gisteren schreef ik nog over de mogelijke stembusgang en met Leterme wederom aan het roer, lijkt dat alsmaar dichter bij te komen. Al was het maar omdat zijn reputatie hem voorafgaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten