Wilde uitspraken en vrij irrationele beweringen blijken schering en inslag bij de aartsbisschop. De zaak Vangeluwhe lijkt weg te sijpelen uit de publieke interesse en te verschuiven naar de persoon Léonard. Ik las onlangs dat hij een mediastilte wil invoeren...
De Kerk met de grote K
De standpunten over homoseksualiteit en pedofilie binnen de kerk zijn standpunten die eeuwenoud zijn. De Kerk heeft als wereldwijd instituut zich altijd openlijk verzet tegen homoseksualiteit en is altijd een strenge aanhanger geweest van het celibaat. Ik herinner me nog goed hoe de plaatselijke priester ooit zei dat hij een kuisvrouw in dienst had die niet alleen de kuis deed. Hij stak het ook niet onder stoelen of banken en de kerkgangers respecteerden zijn eerlijkheid. Zo kan het dus ook.
In plaats daarvan houdt de Kerk zich vast aan middeleeuwse praktijken waaronder het celibaat. Op zich de directe reden voor seksuele frustraties onder zovele priesters en kerkelijken. Natuurlijk loopt dat hier en daar al eens fout. De priesters, bisschoppen en wat-nog-meer weten dat ze zich binnen hun eigen terrein beschermd kunnen voelen. Was het de Paus of de aartsbisschop niet die zei dat 'pedofilie een geestesziekte was' zoals ook homoseksualiteit dat is in de ogen van de Kerk. Ze gingen zelfs ooit zo ver dat ze de twee aan elkaar linkte. Want je moest al erg ziek zijn om kleine jongens te verkrachten. Priesters waren het slachtoffer van een maatschappij waarin homoseksualiteit getolereerd werd en dat deed hun morele inzicht vallen. Natuurlijk werd allerhande prietpraat opgezet om toch maar de aandacht weg te halen van de eigenlijke daden.
Het zwarte schaap
Vangeluwhe, waar is hij nu? Wat is er met hem gebeurd? Hij is natuurlijk de figuur waardoor de hele pedofilie binnen de Kerk weer naar buiten kwam. Ik herinner me een Facebook-groep die oproep om Vangeluwhe als een burger te berechten. Een vrij actieve groep die tijdens de 'hoogdagen' meerdere malen contact opnam met zijn leden. Er was een briefwisseling met bepaalde ministers en er zou actie ondernomen worden enzoverder. Ondertussen is het al weer een lange tijd geweest sinds ik nog iemand zich heb horen uitlaten over de verlenging of zelfs afschaffing van de verjaringstermijn van zulke zaken.
Léonard zei onlangs gepensioneerde priesters met rust te laten. Zo'n uitspraak lijkt mij toch de ultieme stuwkracht voor dat debat weer leven in te blazen. Maar neen, in plaats daarvan heeft de maatschappij weer een nieuwe antiheld. De aartsbisschop speelt het zwarte schaap terwijl de Kerk - en op zich meteen ook het instituut dat echt iets kan veranderen (van binnenuit) - vrijuit gaat.
Begrijp me niet verkeerd. Ik sta hier Léonard niet te verdedigen. Het is geen domme man en dat is wat ik wil aanduiden. Media maakt of kraakt een man, zegt men wel eens. Maar wat als je kan zorgen dat de media net datgene laat zien wat jij wil dat ze zien? De aartsbisschop begint allerhande ultraconservatieve onzin uit te kramen. België is wederom geschokt door de kortzichtigheid en vaak gevoelloosheid van de man. En terwijl men geschokt blijft verzinnen wat ze met de aartsbisschop willen doen, blijven enige echte debatten weg.
Er moet terug wat meer druk komen op het debat rond celibaat. Op het debat rond de verjaringstermen. En zelfs op het debat rond het wel of niet burgerlijk vervolgen van kerkelijken. Dat zijn de punten die naar de toekomst zulke schandalen vermijden. Pedofilie binnen de kerk moet dringend aangepakt worden. Maar in plaats daarvan blijven we ons blindstaren op Léonard. Hij roept nu een mediastilte op en bij Kerstmis zal de paus oproepen tot een tijd van samenhorigheid en vergevingsgezindheid. Tegen 2011 is er niets meer over dan wat kleine schandvlekjes op de witte gewaden van de Kerk.
zaterdag 30 oktober 2010
dinsdag 19 oktober 2010
woensdag 6 oktober 2010
Stekkeruittrekkers
"N-VA staat redelijk geïsoleerd met hun verlangen de liberalen aan boord te trekken." Zo las ik vandaag in De Morgen. Het verbaast me niet dat mensen die geen compromissen kunnen sluiten hun gelijkgezinden aan de zij willen. Samen stekkers uittrekken als ze hun zin niet krijgen, wat een broederschap toch.
Rechtlijnig...
De koning ontving de 7 partijen die in de onderhandelingen betrokken waren, althans min of meer want BDW had liever alleen tikkertje gespeeld met Di Rupo en terugtikken mocht niet! Ondertussen heeft onze bourgondische Godfather of the Flemish Folks de stekker uitgetrokken, de stop op de afloop gezet, de sash doorgetrokken en wat nog meer aan beeldspraak om te zeggen dat BDW het signaal gaf dat het gedaan is met onderhandelen voor hem. Zijn volgelingen en kerkgangers houden vol dat Franstalige eisen ridicuul waren en niet voldeden aan hun wensen. Bart was rechtlijnig en beet zich ideologisch als een bulldog vast.
Het eerste waar ik aan dacht was 'wat als Di Rupo deze moord had gepleegd?'. Yves Desmet was me in De Morgen al voor:
"Stel dat het omgekeerd geweest zou zijn. Dat afgelopen zondag de drie Franstalige onderhandelaars met een ultimatum waren afgekomen. Genre: "Wij willen dat Bart De Wever tegen maandag bereid is de 500 miljoen voor Brussel toe te zeggen, zoniet trekken we er de stekker uit." Kan u zich de reactie voorstellen van Vlaanderen in het algemeen en De Wever in het bijzonder? Het kot zou te klein geweest zijn om alle verontwaardiging te huisvesten.
Nochtans loopt de vergelijking niet eens zo mank. De Wever wil namelijk wel praten over die 500 miljoen, tenminste zodra hij zicht heeft op een nieuwe financieringswet. De Franstaligen willen ook wel praten over een regionalisering van de personenbelasting, tenmiste zodra ze overtuigd kunnen worden dat zulks geen structurele verarming voor Wallonië oplevert en voldoende geld in de federale kas laat om de - ook Vlaamse - pensioenen mee uit te betalen. Maar binnen de 24 uur een toegeving op de eigen eis vragen en geen enkele ruimte laten voor de tegenpartij is niet langer een onderhandeling, maar een provocatie." - Yves De Smet (Volledig artikel)
Het olijke duo
Pieters en Flahaut slaagden niet in hun opzet en de koning ontving de partijhoofden. Althans de betrokken partijen. Tegen De Wever's wil om blauw ook te betrekken. Ondertussen is er, al mogen we het zo nog niet noemen, sprake van een noodregering onder diezelfde persoon die de pispaal werd van de vorige mislukkingen. Leterme.
Gisteren schreef ik nog over de mogelijke stembusgang en met Leterme wederom aan het roer, lijkt dat alsmaar dichter bij te komen. Al was het maar omdat zijn reputatie hem voorafgaat.
Rechtlijnig...
De koning ontving de 7 partijen die in de onderhandelingen betrokken waren, althans min of meer want BDW had liever alleen tikkertje gespeeld met Di Rupo en terugtikken mocht niet! Ondertussen heeft onze bourgondische Godfather of the Flemish Folks de stekker uitgetrokken, de stop op de afloop gezet, de sash doorgetrokken en wat nog meer aan beeldspraak om te zeggen dat BDW het signaal gaf dat het gedaan is met onderhandelen voor hem. Zijn volgelingen en kerkgangers houden vol dat Franstalige eisen ridicuul waren en niet voldeden aan hun wensen. Bart was rechtlijnig en beet zich ideologisch als een bulldog vast.
Het eerste waar ik aan dacht was 'wat als Di Rupo deze moord had gepleegd?'. Yves Desmet was me in De Morgen al voor:
"Stel dat het omgekeerd geweest zou zijn. Dat afgelopen zondag de drie Franstalige onderhandelaars met een ultimatum waren afgekomen. Genre: "Wij willen dat Bart De Wever tegen maandag bereid is de 500 miljoen voor Brussel toe te zeggen, zoniet trekken we er de stekker uit." Kan u zich de reactie voorstellen van Vlaanderen in het algemeen en De Wever in het bijzonder? Het kot zou te klein geweest zijn om alle verontwaardiging te huisvesten.
Nochtans loopt de vergelijking niet eens zo mank. De Wever wil namelijk wel praten over die 500 miljoen, tenminste zodra hij zicht heeft op een nieuwe financieringswet. De Franstaligen willen ook wel praten over een regionalisering van de personenbelasting, tenmiste zodra ze overtuigd kunnen worden dat zulks geen structurele verarming voor Wallonië oplevert en voldoende geld in de federale kas laat om de - ook Vlaamse - pensioenen mee uit te betalen. Maar binnen de 24 uur een toegeving op de eigen eis vragen en geen enkele ruimte laten voor de tegenpartij is niet langer een onderhandeling, maar een provocatie." - Yves De Smet (Volledig artikel)
Het olijke duo
Pieters en Flahaut slaagden niet in hun opzet en de koning ontving de partijhoofden. Althans de betrokken partijen. Tegen De Wever's wil om blauw ook te betrekken. Ondertussen is er, al mogen we het zo nog niet noemen, sprake van een noodregering onder diezelfde persoon die de pispaal werd van de vorige mislukkingen. Leterme.
Gisteren schreef ik nog over de mogelijke stembusgang en met Leterme wederom aan het roer, lijkt dat alsmaar dichter bij te komen. Al was het maar omdat zijn reputatie hem voorafgaat.
De EU als politiestaat
Meer en meer EU-landen lijken tot neo-liberale, rechtse regimes verleid te worden. Zulke regimes houden zo goed als altijd in dat er hard moet opgetreden worden in preventie van terreur. Een krachtige sociale controle met een politie-orgaan dat meer macht verkrijgt dan dat hij zou mogen hebben in een eigenlijke democratie. Kijk naar Nederland waar de verbreding van die politiemacht al op de agenda staat. En België?
Iedereen een terrorist
Ik wil jullie eerst verwijzen naar dit filmpje op youtube. Het laat zien hoe in Duitsland de eigenlijke informatieorganen en politiekrachten bijna geheel vrije toegang hebben tot uw hele bestaan. Dat scenario, blijkbaar in meerdere landen al van toepassing is in sept. '10 ook geldig in België. (Artikel De Tijd over nieuwe wetgeving.)
Stefaan de Clerck, minister van Justitie op dat moment, wist te zeggen dat het een inbreuk op de privacy was maar dat het noodzakelijk was voor terreurbestrijding. Ons recht op privacy verdwijnt.
No Border brutaliteit
Je zou bijna in woede de straat opgaan al lijken er niet veel mensen van wakker te liggen. Betogingen en manifestaties kennen we allemaal wel. Onlangs was er in Brussel nog een grote bijeenkomst in die sfeer. Wat er daar allemaal gebeurde, boezemt mij angst in. Politieagenten die mensen van de straat plukten omdat ze er 'als activisten uitzien'. Mensen oppakken omdat ze goederen bijhadden die niet op een betoging thuishoorde. Zoals zwembrillen die de personen tegen traangas en pepperspray kan beschermen. Na de vele onterechte arrestaties, werden vrouwen op seksistische praat getrakteerd door de heren met het blauwe uniform. Slaag, verwondingen en psychisch geweld waren blijkbaar een doodnormale zaak. Je vraagt je misschien af waarom er daar niet veel over gerept wordt in de media? Fotografen en pers werden weggehouden en bedreigd. "Dadelijk is het op de grond, he", hoor je een agent in burger tegen een fotograaf zeggen na hem het fototoestel bijna te hebben ontfutseld.
Anja Hermans was er een ganse week en ze beschrijft uitgebreid de afschuwelijke manier waarop de manifestanten werden behandeld (Artikel op DeWereldMorgen.be). Het verbaast me niet langer dat mensen 'ACAB' (All Cops Are Bastards) op hun voorarm laten tatoeëren. Basisrechten worden aan de kant geschoven om de reputatie van het staatsorgaan te beschermen. Wat hadden de politici te melden? Ik verwijs u graag door naar een artikel van C. Callewaert op DeWereldMorgen.
Natuurlijk is het de taak van de politie om zulke manifestaties binnen de perken te houden al is het preventief tegenhouden van actievoering geheel niet te tolereren aangezien we nog altijd onze democratische rechten hebben. De manier waarop en de gang van zaken tijdens is al geheel afstotelijk.
Stroomstoten en de doodstraf
Wat me dan vooral angst inboezemt is dat diezelfde mevr. Turtelboom die de brutaliteit tijdens het No Border camp correct vindt, ook een onderzoek inricht voor het gebruik van stroomstootwapens. Aanleiding is het dodelijk politiegeweld tegen Raphaël Verhoeven. Ze spreekt over het gebruik van zulke wapens tijdens gevaarlijke interventies. Op dit moment mogen alleen het speciale interventieteam van de federale politie en het bijstandsteam van de politie van A'pen ze gebruiken. De minister onderzoekt of het gebruik ervan niet uitgebreid kan worden.
Meteen stel ik me de vraag hoe lang het duurt eer we manifestanten met schuim in de mondhoeken zien kermen van de pijn. Nu al wordt te pas en te onpas traangas gegooid of pepperspray in de ogen gespoten. Om nog maar te zwijgen van de telescopische matrakken die al vaker bloed deden vloeien.
Na die verontrustende berichtgeving wil ik u nog een laatste artikel delen. Een artikel dat ik vind op Zonnewind.be en waarin de maatregelen die worden genomen tegen onze rechten om op straat te komen als manifestant zwaar in het gedrang komen.
Rechts-liberalisme
De radicaal-rechtse en de neo-liberale partijen slaan de handen in elkaar. Een staatsmodel waarin een profiel van brave, hardwerkende burger voorop staat. Iedereen die niet beantwoordt aan dat profiel kan rekenen op de onmenselijkheid van de harde gevangenissen, de beklemmende kistmentaliteit van asielopvang of de brutaliteit van de mensen die ons moeten beschermen. Dit alles om de kapitaalgang te beschermen tegen mensen die opkomen voor hun rechten. Er zijn genoeg voorbeelden in de geschiedenisboeken die aanduiden wat zo'n politiestaat teweeg brengt. Stem de volgende keer vooral rechts als je niet zoveel van je eigen rechten houdt.
Iedereen een terrorist
Ik wil jullie eerst verwijzen naar dit filmpje op youtube. Het laat zien hoe in Duitsland de eigenlijke informatieorganen en politiekrachten bijna geheel vrije toegang hebben tot uw hele bestaan. Dat scenario, blijkbaar in meerdere landen al van toepassing is in sept. '10 ook geldig in België. (Artikel De Tijd over nieuwe wetgeving.)
Stefaan de Clerck, minister van Justitie op dat moment, wist te zeggen dat het een inbreuk op de privacy was maar dat het noodzakelijk was voor terreurbestrijding. Ons recht op privacy verdwijnt.
No Border brutaliteit
Je zou bijna in woede de straat opgaan al lijken er niet veel mensen van wakker te liggen. Betogingen en manifestaties kennen we allemaal wel. Onlangs was er in Brussel nog een grote bijeenkomst in die sfeer. Wat er daar allemaal gebeurde, boezemt mij angst in. Politieagenten die mensen van de straat plukten omdat ze er 'als activisten uitzien'. Mensen oppakken omdat ze goederen bijhadden die niet op een betoging thuishoorde. Zoals zwembrillen die de personen tegen traangas en pepperspray kan beschermen. Na de vele onterechte arrestaties, werden vrouwen op seksistische praat getrakteerd door de heren met het blauwe uniform. Slaag, verwondingen en psychisch geweld waren blijkbaar een doodnormale zaak. Je vraagt je misschien af waarom er daar niet veel over gerept wordt in de media? Fotografen en pers werden weggehouden en bedreigd. "Dadelijk is het op de grond, he", hoor je een agent in burger tegen een fotograaf zeggen na hem het fototoestel bijna te hebben ontfutseld.
Anja Hermans was er een ganse week en ze beschrijft uitgebreid de afschuwelijke manier waarop de manifestanten werden behandeld (Artikel op DeWereldMorgen.be). Het verbaast me niet langer dat mensen 'ACAB' (All Cops Are Bastards) op hun voorarm laten tatoeëren. Basisrechten worden aan de kant geschoven om de reputatie van het staatsorgaan te beschermen. Wat hadden de politici te melden? Ik verwijs u graag door naar een artikel van C. Callewaert op DeWereldMorgen.
Natuurlijk is het de taak van de politie om zulke manifestaties binnen de perken te houden al is het preventief tegenhouden van actievoering geheel niet te tolereren aangezien we nog altijd onze democratische rechten hebben. De manier waarop en de gang van zaken tijdens is al geheel afstotelijk.
Stroomstoten en de doodstraf
Wat me dan vooral angst inboezemt is dat diezelfde mevr. Turtelboom die de brutaliteit tijdens het No Border camp correct vindt, ook een onderzoek inricht voor het gebruik van stroomstootwapens. Aanleiding is het dodelijk politiegeweld tegen Raphaël Verhoeven. Ze spreekt over het gebruik van zulke wapens tijdens gevaarlijke interventies. Op dit moment mogen alleen het speciale interventieteam van de federale politie en het bijstandsteam van de politie van A'pen ze gebruiken. De minister onderzoekt of het gebruik ervan niet uitgebreid kan worden.
Meteen stel ik me de vraag hoe lang het duurt eer we manifestanten met schuim in de mondhoeken zien kermen van de pijn. Nu al wordt te pas en te onpas traangas gegooid of pepperspray in de ogen gespoten. Om nog maar te zwijgen van de telescopische matrakken die al vaker bloed deden vloeien.
Na die verontrustende berichtgeving wil ik u nog een laatste artikel delen. Een artikel dat ik vind op Zonnewind.be en waarin de maatregelen die worden genomen tegen onze rechten om op straat te komen als manifestant zwaar in het gedrang komen.
Rechts-liberalisme
De radicaal-rechtse en de neo-liberale partijen slaan de handen in elkaar. Een staatsmodel waarin een profiel van brave, hardwerkende burger voorop staat. Iedereen die niet beantwoordt aan dat profiel kan rekenen op de onmenselijkheid van de harde gevangenissen, de beklemmende kistmentaliteit van asielopvang of de brutaliteit van de mensen die ons moeten beschermen. Dit alles om de kapitaalgang te beschermen tegen mensen die opkomen voor hun rechten. Er zijn genoeg voorbeelden in de geschiedenisboeken die aanduiden wat zo'n politiestaat teweeg brengt. Stem de volgende keer vooral rechts als je niet zoveel van je eigen rechten houdt.
maandag 4 oktober 2010
Naar de stembus?
Een maandje rust en even geen enkel politiek artikel gelezen. Ik had zin om te schrijven en hier ben ik dan weer, al gaat het weeral dezelfde galspuwerij worden. Het landschap beweegt niet en zijn berichtgevers al evenmin. Het is erg gesteld met de media die al even vastgeroest lijkt als de politiek op Belgisch vlak.
Vlaemsch Groen!
'88 procent van e-mails bevat Spam'. Hoe vaak denk jij dat Symantec dat bericht op een halfjaar tijd kan laten verschijnen in 'kwaliteits'kranten? 12 keer, dus gemiddeld 2 keer per maand. Ongekende publiciteit al is dit nieuws oubollig en eigenlijk voorbijgestreeft. De kranten verdoen hun tijd aan spectaculaire nieuwtjes zonder dat ze die per se moeten checken. Ik denk aan de man die beweerde als eerste niet-Vlaming een stierenvechterschool te zijn binnengeraakt. Onzin, al stond in bijna alle kranten. Het kan thans anders. Der Spiegel, Duitse krant, heeft 80 factcheckers in dienst die elk nummer bijna 1100 fouten ontdekken. Wat doet dit terzake, denk je misschien?
De Standaard meldde in September dar Groen! een nieuwe naam strikte. Hoogleraar André Decoster (KU Leuven). De krant meldde dat hij lid was van de economische denktank Vives, een denktank met uitgesproken Vlaemsch karakter. Groen! haalde inderdaad de hoogleraar binnen zodat ze een geavanceerdere kijk konden ontwikkelen op het probleem met de finanicieringswet. Vives is inderdaad ook een Vlaemsche denktank. Onafhankelijk worden ze genoemd, al heeft N-VA graag handjes te schudden en wordt deze denktank ook gefinancieerd door separatist en ex-KBC-baas Remi Vermeiren. Daarbij is ook Bart Maddens, zowat partij-ideoloog bij N-VA, medewerker van Vives. Wat niet klopt maar eigenlijk een veel te belangrijk feit is om zich in te vergissen, is dat Decoster geen lid is van Vives en zelfs een tijdje terug in De Standaard zich uitsprak tegen het populisme in die kringen. Hij haalde aan dat welvaartsverminderende belastingcompetitie, resultaat van een fiscale regionalisering, vermeden moest worden. Zo zie je maar weer eens hoe hard de media je bij het pietje heeft. Groen! is niet uit op tactloze vervlaamsing maar eerder op onderbouwde dossiers die aantonen wat federaal moet blijven in plaats van het zomaar uit elkaar te laten barsten.
De kristallen bol
"Verkiezingen" wordt er weer gefluisterd. Maar wat gaat zoiets teweeg brengen. PS en Di Rupo halen Dewevereske scores. Hij bleef vechten voor België en voor zijn waalse volk. Zoiets wordt beloond. Zo zal het ook De Wever vergaan. Zijn onsterfelijkheid is bijna heiligverklaard. Hij vocht voor het Vlaemsche volk, Hij kreeg een slechte gezondheid in zijn strijd tegen de parasitaire Waal, Hij is de martelaar voor mensen die geloven dat er niet te onderhandelen valt met de Franstalige Belgen. Al is er genoeg materiaal dat aantoont wie er eigenlijk dwarszat maar soit. Ergens denk ik dat N-VA toch wat zal moeten inboeten. Hij heeft het ondanks zijn pogingen niet waargemaakt. Ik denk aan Vlaams Belangers en liberalen. Ik hoor het Valkeniers nog zeggen hoe De Wever een grote verantwoordelijkheid krijgt op een vakgebied waarin het VB eigenlijk de koploper is. De Morel-affaires gaan het VB thans niet in hun voordeel spelen maar we zullen N-VA vs VB op een wisselspel houden.
Liberalen zijn met hun 'onze goesting niet, wij weg'-mentaliteit minder gewild dan ooit. Al geloof ik wel dat hun 'onwrikbaarheid' zoals hun trouwe volgelingen dat noemen, hun misschien een positievere score kan opleveren. CD&v dan. 'C' is een ondankbare letter voor hun partij als je bekijkt in hoeverre de 'C'-waarden in onze maatschappij nog respectabele waarden zijn. Hun 'v' is al evenzeer een doorn in hun toekomstige kiesscore. Het brave ja-knikken naar De Wever zonder zelf ook maar echt te bewegen, zal hun niet in dank afgenomen worden.
Zo komen we aan het andere spectrum van het Vlaamse politieke landschap. SP.a heeft misschien nog speelruimte. Als ze nu de ballen hebben om terug langs hun pater familias, Papa Elio, te gaan staan. Ze hebben de kans om mee te snoepen van de electorale cake die Di Rupo heeft geballen. Frank VDB heeft zich ook weer laten zien en horen al werd dat in de pers niet zo hard belicht. Gennez daarentegen heeft wat rooie harten tegen zich doen keren. Haar halfgare heen-en-weer gependel tussen linkse ideologie en rechtse ja-knikkerij is allesbehalve eerbaar geweest. En zo eindigen we met, volgens mij, de procentuele winnaars van de hypothetische verkiezingen; Groen! Van Besien's Groen! was de vorige keer zowat de enige die buiten N-VA won in stemmen. Ze hebben zich van begin af aan sterk gehouden in hun ideologie. zonder de steenezel uit te hangen. Het was een zeer respectabel optreden. Daarbij is Groen! nog steeds niet echt een 'traditionele' partij en zullen mensen die traditionele partijen beu zijn, nu misschien hun kans in plaats van aan N-VA te schenken, aan de heer Van Besien geven.
Van Besien sprak zich uit tegen het gestelde ultimatum waarin N-VA eist dat de Franstaligen over de brug komen met onderhandelingen. Hij, en ik ga ten volle akkoord met hem, vindt dat de onderhandelingen meer iets weg beginnen te hebben van een slechte soap. Er is geen nood aan de concurrentie die bepaalde eisen en splitsingen met zich meebrengen. De Wever doet zich voor als de rechtlijnige politicus die niet toegeeft maar het niet kan verkroppen dat het aan de andere kant ook gebeurt. Daarom was het voor mij zo belangrijk om te zorgen dat Groen! niet bekeken wordt als een partij die nu plots de Vlaemsche kaart trekt en ook daarom mijn volgende stukje waarin ik toelicht waarom nieuwe verkiezingen een nieuwe kans kan betekenen. Een kans waarmee je de keuze voor N-VA goedmaakt door ze niet opnieuw toe te laten om te kloten met het beleid. Een kans waarmee je laat weten aan Bart De Wever laat weten dat onderhandelen met de MR en Open VLD niet door de beugel kan.
Responsabilisering
Een term die De Wever maar al te graag te pas en te onpas rond gooit. Waar hij het over heeft is enerzijds dat België moet stoppen met een, volgens hem, overdreven sociale zekerheid. Denk aan de discussies rond de werkloosheidsvergoeding en het beperken in de tijd daarvan. De onderste klasse in onze maatschappij, steuntrekkenden, zijn volgens de ideologie van N-VA het gevolg van een regering die hun alles geeft zonder daarbij enige druk te zetten op progressie. Het aanpakken van dat gepamper en responsabiliseren.
Op een groter niveau hoor je hetzelfde liedje. De Waalse en Brusselse beleidsvoering is slap en onverantwoordelijk, ze gooien hun geld uit de ramen en eisen altijd maar meer. Nochtans is Waals-Brabant de rijkste provincie in België en zorgt het kleine Brussel voor een zeer grote brok in het BNP. Om nog niet te spreken over de grote namen die onze Franstalige Belgen weten te strikken.
Ik kan niet zeggen dat ik iets hebben tegen een versterking van het verantwoordelijkheidsgevoel. Zij het op persoonlijk vlak alsook op gewestelijk vlak. Al is het niet in de mate van een De Wever waarin ik dat zie. Werkzoekende na een tijd zonder geld zetten, zal helemaal niet motiveren maar het verarmingsrisico dat nu al 1 op 7 Belgen bedraagt, verhogen. Mensen gaan leningen aan en geraken alleen maar dieper in de put. Je kan dan wel zeggen, ze zijn er zelf voor verantwoordelijk maar het is toch harteloos om mensen te laten verhongeren. Zeker als je weet dat op hogere niveau's men alleen maar met je kloten speelt. Massaal worden mensen ontslaan en van enige pensioenzekerheid beroofd terwijl de hoge heren schandelijke ontslagpremies ontvangen. De bedrijven responsabiliseren in hun fiscaliteit bijvoorbeeld. Als je leest dat Arcelor op hun miljoenenwinst nog geen € 500 heeft moeten afgeven in taksen, dan verlies je toch alle moed. Als je ziet hoe 'the big money' rondzweeft in de hoge kringen, dan geef je het op om te willen meedraaien in een verantwoordelijke maatschappij.
Er zou beter wat meer vuisten in de lucht gestoken worden tegen die grote heren. Zij die geld kunnen gebruiken als WC-papier, moesten ze het willen. Waarom kunnen die niet iets meer inlossen om zo'n sociaal draagvlak te helpen ondersteunen of misschien nog beter, het verlagen van de loonkosten. Als werken aantrekkelijker gemaakt wordt, zullen er ook minder mensen onverantwoord verarmen. Maar daar zal De Wever zijn N-VA niet voor te vinden zijn. Zijn verantwoordelijksschema gaat gepaard met een neo-liberaal systeem waar enkel 'man in de straat' mee gekoeioneerd wordt.
Zijn hele verhaal over het wanbeleid van Franstalige gebieden in combinatie met de romantiek achter de "Vlaamse volk eerst"-ideologie zorgt voor een mooie dekmantel voor de neo-liberalisering van België of Vlaanderen. Kijk maar eens naar onze noorderburen en merk op hoe radicaal-rechts en liberaal de hand schudden. Minderheden moeten gestraft worden, bedrijven beloond, dat is hoe men kapitalisme bevordert.
Niets anders dan neo-liberale, rechtse partijen die nog liever als minderheidsregering elkaar liggen aftrekken dan ook meer te denken over een gematigd discours waarin links ook een stem heeft, dat is de Nederlandse politiek vandaag. De regelneverij rond allochtonen, integratie en asielbeleid hard aangescherpt, de laagste en armste klasses in de maatschappij afgestraft met zware maatregelen en bedrijven moeten minder belastingen betalen. Het enige positieve dat eruit komt is dat er een 'dierenpolitie' komt, al vraag ik me af tot wat dat gaat leiden als de politie bijna een militaire status krijgt toegeschreven in het nieuwe Nederland. Is dit ook het lot van België?
Vlaemsch Groen!
'88 procent van e-mails bevat Spam'. Hoe vaak denk jij dat Symantec dat bericht op een halfjaar tijd kan laten verschijnen in 'kwaliteits'kranten? 12 keer, dus gemiddeld 2 keer per maand. Ongekende publiciteit al is dit nieuws oubollig en eigenlijk voorbijgestreeft. De kranten verdoen hun tijd aan spectaculaire nieuwtjes zonder dat ze die per se moeten checken. Ik denk aan de man die beweerde als eerste niet-Vlaming een stierenvechterschool te zijn binnengeraakt. Onzin, al stond in bijna alle kranten. Het kan thans anders. Der Spiegel, Duitse krant, heeft 80 factcheckers in dienst die elk nummer bijna 1100 fouten ontdekken. Wat doet dit terzake, denk je misschien?
De Standaard meldde in September dar Groen! een nieuwe naam strikte. Hoogleraar André Decoster (KU Leuven). De krant meldde dat hij lid was van de economische denktank Vives, een denktank met uitgesproken Vlaemsch karakter. Groen! haalde inderdaad de hoogleraar binnen zodat ze een geavanceerdere kijk konden ontwikkelen op het probleem met de finanicieringswet. Vives is inderdaad ook een Vlaemsche denktank. Onafhankelijk worden ze genoemd, al heeft N-VA graag handjes te schudden en wordt deze denktank ook gefinancieerd door separatist en ex-KBC-baas Remi Vermeiren. Daarbij is ook Bart Maddens, zowat partij-ideoloog bij N-VA, medewerker van Vives. Wat niet klopt maar eigenlijk een veel te belangrijk feit is om zich in te vergissen, is dat Decoster geen lid is van Vives en zelfs een tijdje terug in De Standaard zich uitsprak tegen het populisme in die kringen. Hij haalde aan dat welvaartsverminderende belastingcompetitie, resultaat van een fiscale regionalisering, vermeden moest worden. Zo zie je maar weer eens hoe hard de media je bij het pietje heeft. Groen! is niet uit op tactloze vervlaamsing maar eerder op onderbouwde dossiers die aantonen wat federaal moet blijven in plaats van het zomaar uit elkaar te laten barsten.
De kristallen bol
"Verkiezingen" wordt er weer gefluisterd. Maar wat gaat zoiets teweeg brengen. PS en Di Rupo halen Dewevereske scores. Hij bleef vechten voor België en voor zijn waalse volk. Zoiets wordt beloond. Zo zal het ook De Wever vergaan. Zijn onsterfelijkheid is bijna heiligverklaard. Hij vocht voor het Vlaemsche volk, Hij kreeg een slechte gezondheid in zijn strijd tegen de parasitaire Waal, Hij is de martelaar voor mensen die geloven dat er niet te onderhandelen valt met de Franstalige Belgen. Al is er genoeg materiaal dat aantoont wie er eigenlijk dwarszat maar soit. Ergens denk ik dat N-VA toch wat zal moeten inboeten. Hij heeft het ondanks zijn pogingen niet waargemaakt. Ik denk aan Vlaams Belangers en liberalen. Ik hoor het Valkeniers nog zeggen hoe De Wever een grote verantwoordelijkheid krijgt op een vakgebied waarin het VB eigenlijk de koploper is. De Morel-affaires gaan het VB thans niet in hun voordeel spelen maar we zullen N-VA vs VB op een wisselspel houden.
Liberalen zijn met hun 'onze goesting niet, wij weg'-mentaliteit minder gewild dan ooit. Al geloof ik wel dat hun 'onwrikbaarheid' zoals hun trouwe volgelingen dat noemen, hun misschien een positievere score kan opleveren. CD&v dan. 'C' is een ondankbare letter voor hun partij als je bekijkt in hoeverre de 'C'-waarden in onze maatschappij nog respectabele waarden zijn. Hun 'v' is al evenzeer een doorn in hun toekomstige kiesscore. Het brave ja-knikken naar De Wever zonder zelf ook maar echt te bewegen, zal hun niet in dank afgenomen worden.
Zo komen we aan het andere spectrum van het Vlaamse politieke landschap. SP.a heeft misschien nog speelruimte. Als ze nu de ballen hebben om terug langs hun pater familias, Papa Elio, te gaan staan. Ze hebben de kans om mee te snoepen van de electorale cake die Di Rupo heeft geballen. Frank VDB heeft zich ook weer laten zien en horen al werd dat in de pers niet zo hard belicht. Gennez daarentegen heeft wat rooie harten tegen zich doen keren. Haar halfgare heen-en-weer gependel tussen linkse ideologie en rechtse ja-knikkerij is allesbehalve eerbaar geweest. En zo eindigen we met, volgens mij, de procentuele winnaars van de hypothetische verkiezingen; Groen! Van Besien's Groen! was de vorige keer zowat de enige die buiten N-VA won in stemmen. Ze hebben zich van begin af aan sterk gehouden in hun ideologie. zonder de steenezel uit te hangen. Het was een zeer respectabel optreden. Daarbij is Groen! nog steeds niet echt een 'traditionele' partij en zullen mensen die traditionele partijen beu zijn, nu misschien hun kans in plaats van aan N-VA te schenken, aan de heer Van Besien geven.
Van Besien sprak zich uit tegen het gestelde ultimatum waarin N-VA eist dat de Franstaligen over de brug komen met onderhandelingen. Hij, en ik ga ten volle akkoord met hem, vindt dat de onderhandelingen meer iets weg beginnen te hebben van een slechte soap. Er is geen nood aan de concurrentie die bepaalde eisen en splitsingen met zich meebrengen. De Wever doet zich voor als de rechtlijnige politicus die niet toegeeft maar het niet kan verkroppen dat het aan de andere kant ook gebeurt. Daarom was het voor mij zo belangrijk om te zorgen dat Groen! niet bekeken wordt als een partij die nu plots de Vlaemsche kaart trekt en ook daarom mijn volgende stukje waarin ik toelicht waarom nieuwe verkiezingen een nieuwe kans kan betekenen. Een kans waarmee je de keuze voor N-VA goedmaakt door ze niet opnieuw toe te laten om te kloten met het beleid. Een kans waarmee je laat weten aan Bart De Wever laat weten dat onderhandelen met de MR en Open VLD niet door de beugel kan.
Responsabilisering
Een term die De Wever maar al te graag te pas en te onpas rond gooit. Waar hij het over heeft is enerzijds dat België moet stoppen met een, volgens hem, overdreven sociale zekerheid. Denk aan de discussies rond de werkloosheidsvergoeding en het beperken in de tijd daarvan. De onderste klasse in onze maatschappij, steuntrekkenden, zijn volgens de ideologie van N-VA het gevolg van een regering die hun alles geeft zonder daarbij enige druk te zetten op progressie. Het aanpakken van dat gepamper en responsabiliseren.
Op een groter niveau hoor je hetzelfde liedje. De Waalse en Brusselse beleidsvoering is slap en onverantwoordelijk, ze gooien hun geld uit de ramen en eisen altijd maar meer. Nochtans is Waals-Brabant de rijkste provincie in België en zorgt het kleine Brussel voor een zeer grote brok in het BNP. Om nog niet te spreken over de grote namen die onze Franstalige Belgen weten te strikken.
Ik kan niet zeggen dat ik iets hebben tegen een versterking van het verantwoordelijkheidsgevoel. Zij het op persoonlijk vlak alsook op gewestelijk vlak. Al is het niet in de mate van een De Wever waarin ik dat zie. Werkzoekende na een tijd zonder geld zetten, zal helemaal niet motiveren maar het verarmingsrisico dat nu al 1 op 7 Belgen bedraagt, verhogen. Mensen gaan leningen aan en geraken alleen maar dieper in de put. Je kan dan wel zeggen, ze zijn er zelf voor verantwoordelijk maar het is toch harteloos om mensen te laten verhongeren. Zeker als je weet dat op hogere niveau's men alleen maar met je kloten speelt. Massaal worden mensen ontslaan en van enige pensioenzekerheid beroofd terwijl de hoge heren schandelijke ontslagpremies ontvangen. De bedrijven responsabiliseren in hun fiscaliteit bijvoorbeeld. Als je leest dat Arcelor op hun miljoenenwinst nog geen € 500 heeft moeten afgeven in taksen, dan verlies je toch alle moed. Als je ziet hoe 'the big money' rondzweeft in de hoge kringen, dan geef je het op om te willen meedraaien in een verantwoordelijke maatschappij.
Er zou beter wat meer vuisten in de lucht gestoken worden tegen die grote heren. Zij die geld kunnen gebruiken als WC-papier, moesten ze het willen. Waarom kunnen die niet iets meer inlossen om zo'n sociaal draagvlak te helpen ondersteunen of misschien nog beter, het verlagen van de loonkosten. Als werken aantrekkelijker gemaakt wordt, zullen er ook minder mensen onverantwoord verarmen. Maar daar zal De Wever zijn N-VA niet voor te vinden zijn. Zijn verantwoordelijksschema gaat gepaard met een neo-liberaal systeem waar enkel 'man in de straat' mee gekoeioneerd wordt.
Zijn hele verhaal over het wanbeleid van Franstalige gebieden in combinatie met de romantiek achter de "Vlaamse volk eerst"-ideologie zorgt voor een mooie dekmantel voor de neo-liberalisering van België of Vlaanderen. Kijk maar eens naar onze noorderburen en merk op hoe radicaal-rechts en liberaal de hand schudden. Minderheden moeten gestraft worden, bedrijven beloond, dat is hoe men kapitalisme bevordert.
Niets anders dan neo-liberale, rechtse partijen die nog liever als minderheidsregering elkaar liggen aftrekken dan ook meer te denken over een gematigd discours waarin links ook een stem heeft, dat is de Nederlandse politiek vandaag. De regelneverij rond allochtonen, integratie en asielbeleid hard aangescherpt, de laagste en armste klasses in de maatschappij afgestraft met zware maatregelen en bedrijven moeten minder belastingen betalen. Het enige positieve dat eruit komt is dat er een 'dierenpolitie' komt, al vraag ik me af tot wat dat gaat leiden als de politie bijna een militaire status krijgt toegeschreven in het nieuwe Nederland. Is dit ook het lot van België?
Abonneren op:
Posts (Atom)